Reload!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Linda
28 Mei 2009 | Maleisië, Kuala Lumpur
Hi!
Best een raar idee..Dat dit een van mijn laatste blogs zal zijn die ik voor jullie, maar vooral voor mezelf, ga schrijven. Nog 2,5 week en dan ben ik weer thuis..
Ik heb enorm veel te vertellen dus dat tweede bakje koffie zal waarschijnlijk gevolgd worden door een derde haha..
Ik was gebleven in Pemberton, waar we vorige week dinsdag onze eerste vrije dag zouden hebben. We waren echter gevraagd door Marina, vriendin van Sue, om bij haar de ramen te komen wassen voor geld. Nou daar geven wij graag onze vrije dag voor op!(we blijven backpackers after all) Helaas werd ik ziek dus moest het al snel opgeven..
Voor de rest zijn we die week veel bezig geweest in het avocadoveld. Ook hebben we een paar spannende avonturen beleefd(jaja farmlife kan wel spannend zijn)..Sue moest een truck ophalen in de stad en wij moesten dan terugrijden met haar auto..Nu was het dus noodweer die week en als het hier dan toch es regent, dan regent het ook goed! Verharde wegen kennen ze niet daar dus het was een dikke mudpool en nog donker ook..En met ' voor de jeep springende kanga's' in het achterhoofd, zit je toch niet helemaal lekker..Maar we zijn veilig thuisgekomen!
Verder veel bomen/bloemen/Rom's watersysteem voor de bomen bijna/helemaal geraakt met de truck/auto/bus/quad haha..Veel lol gehad dus!
Het weekend kwamen vrienden van Sue en Rom langs en dat was eh..vrij vermoeiend..Lisa was een hele lieve vrouw maar Dave..My god! Hij had constant zn mond open, lachte keihard om zijn eigen niet grappige grapjes en zijn mening was de enige mening..Zucht! We hadden zaterdag lekker vrij dus paar films gezien(wat moet je anders met dat noodweer), waaronder Twilight en een paar films die nog niet eens in de bios zijn(natuurlijk allemaal voorzien van het o zo nuttige en intressante commentaar van Dave)..Over films gesproken, was nog vergten te vertellen dat Lara en ik nog naar The boy in the striped pajamas geweest..Het boek had ik al verslonden and I loved it en ook de film was erg indrukwekkend..
Na het zware Dave weekend kon je duidelijk merken dat wij niet de enigen waren die hem heel vermoeiend vonden. ook Sue en Rom waren aan het eind van hun latijn..Helaas zorgde dat voor een beetje spanning tussen ons, wardoor ik me af en toe heel ongemakkelijk voelde in het huis..Gelukkig trok dat snel weer weg. Heb ook nog Lorryne's school bezocht en aardig wat informatie over verschillende schoolsystemen via Rom verkregen..
Ondertussen had ik, na heel veel nadenken en wakker liggen, ook uiteindelijk een beslissing genomen over hoe ik dan mijn laatste weken ga indelen(het blijft veranderen haha)..De westkust wil ik heel graag doen maar kost enorm veel geld..Geld wat ik niet heb. Maar om nou de laatste weken wat in Melbourne om te hangen in de kou, zou mijn laatste herinnering aan Australia wat verpesten..Dus ik moest wat anders bedenken en tadaaa, toen zat ik opeens in Maleisie! Het is zoveel goedkoper en zo dichtbij dat dit gewoon de beste keus was..Lara en ik blijven hier 2 weken en daarna vlieg ik vanuit Perth naar Melbourne, om paar dagen naar Susan te gaan en dan back home..
Gisterochtend zijn we vertrokken uit Pemberton en met gemengde gevoelens moet ik zeggen..Twee weken wwoofen was lang genoeg maar ergens ga ik het ook missen! De gezelligheid van het huis, de mooie omgeving, de lieve honden en de humor van Sue en Rom..Van de eindeloze gesprekken over reizen tot stom voor de tv hangen, chocolade etend met Sue of ouwehoerend met Rom.Ook onze fijne blunders zullen me bijblijven..Lara die tijdens het ramenlappen opeens met een nat been in de inmiddels gebroken emmer stond of mijn beetje mislukte zelf gebakken brood waar de hele family gedried om heen stond te wijzen en lachen.Het heeft ons heel goed gedaan, t was een uniek iets om countrylife mee te maken. Het is heel puur hoe ze leven.. We moesten de half 6 bus nemen(sochtends uiteraard) en we kwamen rond 3en weer aan in Perth..Wat een verschil is dat dan opeens, from farmlife to citylife..
Daarna waren we dus van plan lekker vroeg op bed te gaan, beetje rust te pakken voordat we er om half 4 snachts weer uitmoesten om naar het vliegveld te gaan..8 uur lagen we dan ook braaf in bed om te gaan koesen. Think again, moeten onze roomies gedacht hebben want ze gingen eerst drinken in onze kamer en werden met de minuut luider..Toen ik vriendelijk vroeg of ze dat ff ergens anders wilden doen omdat we er vroeg uitmoesten, gingen ze abrupt weg. Dat ging makkelijk, dacht ik nog..And again, think again..Ze kwamen constant terug, ging vet veel deo sprayen zodat we half vergasten in onze bunkbedden..
En elke keer alsk dan bijna sliep, kwamen ze weer binnenstormen of stonden ze op de deur te bonken. Ze maakten ook steeds grapjes over ons..Toen ze om een uurtje of 1 terug kwamen en naaktfotos begonnen te maken, waren we er meer dan klaar mee. Eerst ben ik naar beneden gestormd, naar de receptie om te klagen over onze luidruchtige Engelse vrienden..Security kwam ze ff toespreken ma zodra die weg waren gingen ze helemaal door t lint..Zak t maar zo zeggen, er kwam steeds meer naaktheid van hun kan en meer frustratie van onze kant..Toen is Lara naar beneden gegaan en kregen we gelukkig een andere kamer..Maar ht was inmiddels al na 2en en mijn slaap had de moed al opgegeven..Dus zonder slaap hopten we dan om 4 uur in the shuttle naar het vliegveld en samen met ons een halfdronken Franse homo, echt hilarisch..Vooral toen zn koffer keihard door de bus vloog tijdens een bocht haha..
Tijdens het vliegen had mijn slaap nog steeds geen zin(vast nog onthutst door al die naakte mannen in onze kamer) dus ik was kapot toen we dan in eindelijk in Azie aankwamen..Op het vliegveld moesten we onze lichaamstemperatuur laten meten ivm Swine Flu en natuurlijk werd Lara aan de kant geroepen..Wat een twee dagen so far! Gelukkig mocht ze na een kort testje met me mee de bus in naar het centrum van Kuala Lumpur..En oh wat een verschil met Australia. Zoveel benauwder weer en andere cultuur..Ik wist dat natuurlijk allang maar zoals iedereen weet, je moet het eerst zelf meemaken voordat het echt tot je doordringt..Ik voel me net een attractie hier, in de bus was ik de enige met blond haar, ik ben hier de buitenlander..
Maar onze oververmoeiende twee dagen waren nog niet voorbij..Aangekomen in central KL. waren we op zoek naar hostel toen Lara's teennagel er half afviel doordat ze zich stootte..Bloed! Imagine, twee dagen vroeg opstaan, een nacht zonder slaap, een lange busreis, een lange vliegreis naar een totaal ander land waar t bloody hot is, je backpack op je rug kleeft en iedereen je aanstaart alsof je een koekje bent..das pretty intense!
Maar als er dan ook nog es zoiets gebeurd, dan knapt er iets in je en begin je toch licht te panieken..Zou je denken..Maar we bleven verbazingwekkend rustig, gingen zitten en ik pakte zo doelgericht mn verbanddoosje dat het me nog verbaast hoe gecontroleerd dat ging ipv dak jankend opt stoepje ging hangen..Merk je toch dat we zoveel gegroeid zijn hier(helaas niet alleen psychologisch haha)..Maar toen kwam wel het besef, dit is geen Australie meer..Waar waren al de mensen die ons normaal meteen te hulp schoten? Nowhere..IPV dat stond er een hele groep mannen ons aan te kwijlen en beetje schaapachtig te lachen..
Er kwam een Canadees ons helpen en die was zo lief om met ons mee te gaan op de trein naar een veiliger gedeelte en een hostel te regelen..Eerst wask beetje wantrouwend tegenover hem maar hij bedoelde t echt alleen ma goed..Hij kwam zelfs vanavond even checken hoe t met ons ging. Tis nog steeds gek hier te zijn maar heb enorm zin in wat we allemal gaan zien en doen..Een nieuw land, een nieuw avontuur en ik voel mezelf en zie Lara opladen, na de lange reis die we er al op hebben zitten!:D Morgen gaan we KL verkennen en met de bus naar Penang!
Dus hoewel t bijna zover is, het is nog niet voorbij met de mooie verhalen..I'll keep u posted!
En ben best heel trots op Lara en mezelf dat we het zover geschopt hebben!
..~LM~..
Best een raar idee..Dat dit een van mijn laatste blogs zal zijn die ik voor jullie, maar vooral voor mezelf, ga schrijven. Nog 2,5 week en dan ben ik weer thuis..
Ik heb enorm veel te vertellen dus dat tweede bakje koffie zal waarschijnlijk gevolgd worden door een derde haha..
Ik was gebleven in Pemberton, waar we vorige week dinsdag onze eerste vrije dag zouden hebben. We waren echter gevraagd door Marina, vriendin van Sue, om bij haar de ramen te komen wassen voor geld. Nou daar geven wij graag onze vrije dag voor op!(we blijven backpackers after all) Helaas werd ik ziek dus moest het al snel opgeven..
Voor de rest zijn we die week veel bezig geweest in het avocadoveld. Ook hebben we een paar spannende avonturen beleefd(jaja farmlife kan wel spannend zijn)..Sue moest een truck ophalen in de stad en wij moesten dan terugrijden met haar auto..Nu was het dus noodweer die week en als het hier dan toch es regent, dan regent het ook goed! Verharde wegen kennen ze niet daar dus het was een dikke mudpool en nog donker ook..En met ' voor de jeep springende kanga's' in het achterhoofd, zit je toch niet helemaal lekker..Maar we zijn veilig thuisgekomen!
Verder veel bomen/bloemen/Rom's watersysteem voor de bomen bijna/helemaal geraakt met de truck/auto/bus/quad haha..Veel lol gehad dus!
Het weekend kwamen vrienden van Sue en Rom langs en dat was eh..vrij vermoeiend..Lisa was een hele lieve vrouw maar Dave..My god! Hij had constant zn mond open, lachte keihard om zijn eigen niet grappige grapjes en zijn mening was de enige mening..Zucht! We hadden zaterdag lekker vrij dus paar films gezien(wat moet je anders met dat noodweer), waaronder Twilight en een paar films die nog niet eens in de bios zijn(natuurlijk allemaal voorzien van het o zo nuttige en intressante commentaar van Dave)..Over films gesproken, was nog vergten te vertellen dat Lara en ik nog naar The boy in the striped pajamas geweest..Het boek had ik al verslonden and I loved it en ook de film was erg indrukwekkend..
Na het zware Dave weekend kon je duidelijk merken dat wij niet de enigen waren die hem heel vermoeiend vonden. ook Sue en Rom waren aan het eind van hun latijn..Helaas zorgde dat voor een beetje spanning tussen ons, wardoor ik me af en toe heel ongemakkelijk voelde in het huis..Gelukkig trok dat snel weer weg. Heb ook nog Lorryne's school bezocht en aardig wat informatie over verschillende schoolsystemen via Rom verkregen..
Ondertussen had ik, na heel veel nadenken en wakker liggen, ook uiteindelijk een beslissing genomen over hoe ik dan mijn laatste weken ga indelen(het blijft veranderen haha)..De westkust wil ik heel graag doen maar kost enorm veel geld..Geld wat ik niet heb. Maar om nou de laatste weken wat in Melbourne om te hangen in de kou, zou mijn laatste herinnering aan Australia wat verpesten..Dus ik moest wat anders bedenken en tadaaa, toen zat ik opeens in Maleisie! Het is zoveel goedkoper en zo dichtbij dat dit gewoon de beste keus was..Lara en ik blijven hier 2 weken en daarna vlieg ik vanuit Perth naar Melbourne, om paar dagen naar Susan te gaan en dan back home..
Gisterochtend zijn we vertrokken uit Pemberton en met gemengde gevoelens moet ik zeggen..Twee weken wwoofen was lang genoeg maar ergens ga ik het ook missen! De gezelligheid van het huis, de mooie omgeving, de lieve honden en de humor van Sue en Rom..Van de eindeloze gesprekken over reizen tot stom voor de tv hangen, chocolade etend met Sue of ouwehoerend met Rom.Ook onze fijne blunders zullen me bijblijven..Lara die tijdens het ramenlappen opeens met een nat been in de inmiddels gebroken emmer stond of mijn beetje mislukte zelf gebakken brood waar de hele family gedried om heen stond te wijzen en lachen.Het heeft ons heel goed gedaan, t was een uniek iets om countrylife mee te maken. Het is heel puur hoe ze leven.. We moesten de half 6 bus nemen(sochtends uiteraard) en we kwamen rond 3en weer aan in Perth..Wat een verschil is dat dan opeens, from farmlife to citylife..
Daarna waren we dus van plan lekker vroeg op bed te gaan, beetje rust te pakken voordat we er om half 4 snachts weer uitmoesten om naar het vliegveld te gaan..8 uur lagen we dan ook braaf in bed om te gaan koesen. Think again, moeten onze roomies gedacht hebben want ze gingen eerst drinken in onze kamer en werden met de minuut luider..Toen ik vriendelijk vroeg of ze dat ff ergens anders wilden doen omdat we er vroeg uitmoesten, gingen ze abrupt weg. Dat ging makkelijk, dacht ik nog..And again, think again..Ze kwamen constant terug, ging vet veel deo sprayen zodat we half vergasten in onze bunkbedden..
En elke keer alsk dan bijna sliep, kwamen ze weer binnenstormen of stonden ze op de deur te bonken. Ze maakten ook steeds grapjes over ons..Toen ze om een uurtje of 1 terug kwamen en naaktfotos begonnen te maken, waren we er meer dan klaar mee. Eerst ben ik naar beneden gestormd, naar de receptie om te klagen over onze luidruchtige Engelse vrienden..Security kwam ze ff toespreken ma zodra die weg waren gingen ze helemaal door t lint..Zak t maar zo zeggen, er kwam steeds meer naaktheid van hun kan en meer frustratie van onze kant..Toen is Lara naar beneden gegaan en kregen we gelukkig een andere kamer..Maar ht was inmiddels al na 2en en mijn slaap had de moed al opgegeven..Dus zonder slaap hopten we dan om 4 uur in the shuttle naar het vliegveld en samen met ons een halfdronken Franse homo, echt hilarisch..Vooral toen zn koffer keihard door de bus vloog tijdens een bocht haha..
Tijdens het vliegen had mijn slaap nog steeds geen zin(vast nog onthutst door al die naakte mannen in onze kamer) dus ik was kapot toen we dan in eindelijk in Azie aankwamen..Op het vliegveld moesten we onze lichaamstemperatuur laten meten ivm Swine Flu en natuurlijk werd Lara aan de kant geroepen..Wat een twee dagen so far! Gelukkig mocht ze na een kort testje met me mee de bus in naar het centrum van Kuala Lumpur..En oh wat een verschil met Australia. Zoveel benauwder weer en andere cultuur..Ik wist dat natuurlijk allang maar zoals iedereen weet, je moet het eerst zelf meemaken voordat het echt tot je doordringt..Ik voel me net een attractie hier, in de bus was ik de enige met blond haar, ik ben hier de buitenlander..
Maar onze oververmoeiende twee dagen waren nog niet voorbij..Aangekomen in central KL. waren we op zoek naar hostel toen Lara's teennagel er half afviel doordat ze zich stootte..Bloed! Imagine, twee dagen vroeg opstaan, een nacht zonder slaap, een lange busreis, een lange vliegreis naar een totaal ander land waar t bloody hot is, je backpack op je rug kleeft en iedereen je aanstaart alsof je een koekje bent..das pretty intense!
Maar als er dan ook nog es zoiets gebeurd, dan knapt er iets in je en begin je toch licht te panieken..Zou je denken..Maar we bleven verbazingwekkend rustig, gingen zitten en ik pakte zo doelgericht mn verbanddoosje dat het me nog verbaast hoe gecontroleerd dat ging ipv dak jankend opt stoepje ging hangen..Merk je toch dat we zoveel gegroeid zijn hier(helaas niet alleen psychologisch haha)..Maar toen kwam wel het besef, dit is geen Australie meer..Waar waren al de mensen die ons normaal meteen te hulp schoten? Nowhere..IPV dat stond er een hele groep mannen ons aan te kwijlen en beetje schaapachtig te lachen..
Er kwam een Canadees ons helpen en die was zo lief om met ons mee te gaan op de trein naar een veiliger gedeelte en een hostel te regelen..Eerst wask beetje wantrouwend tegenover hem maar hij bedoelde t echt alleen ma goed..Hij kwam zelfs vanavond even checken hoe t met ons ging. Tis nog steeds gek hier te zijn maar heb enorm zin in wat we allemal gaan zien en doen..Een nieuw land, een nieuw avontuur en ik voel mezelf en zie Lara opladen, na de lange reis die we er al op hebben zitten!:D Morgen gaan we KL verkennen en met de bus naar Penang!
Dus hoewel t bijna zover is, het is nog niet voorbij met de mooie verhalen..I'll keep u posted!
En ben best heel trots op Lara en mezelf dat we het zover geschopt hebben!
..~LM~..
-
28 Mei 2009 - 15:41
Tina:
Time flies when you're having fun!
2,5 week nog maar :O .. ;) .. :D
Jeeej* \0/ -
28 Mei 2009 - 15:53
Pauline..:
Damn.. en zo zit je ineens in Maleisie! Enjoy dear! ;) -
28 Mei 2009 - 15:55
Jacqueline (Jacky):
Meissie, geniet dubbel van je laatste weekjes in Maleisie.
Liefs, Jacqueline -
28 Mei 2009 - 16:07
Tjar:
Jeetje, je komt al bijna weer thuis! Maar eerst nog even genieten van je laatste twee week en niet te veel aan de terugreis denken. Maak nog maar zo veel mogelijk lol als je kan :)
XxX -
28 Mei 2009 - 16:34
Wilma:
Meid, geniet van je laatste weekjes.
Liefs, Wilma (bmv clubje) -
28 Mei 2009 - 16:52
Meiny.:
Sodejuuuuuu,Maleisie!
Doe gek zou ik zeggen en pak mee die laatste weken.
Had al iets gehoord over je plan,maar het idee alleen al om daar te zijn,mooi man!
En wat betreft de Swine Flu.......je momsy heeft eventueel mondkapjes!!!!!
Vraag haar naar de foto zodra je weer thuis bent,haha.
Goodluck en greetzzzzzz.
Meiny.
-
28 Mei 2009 - 19:35
Momsy:
Hoi Linda!!!!!!!
Wij zijn ook hartstikke trots op jou!!!!
Geniet van je laatste weken en pas GOED op jezelf.:p
Hoop snel wat van je te horen.
Xxx mem heit en poekie.
-
28 Mei 2009 - 19:57
Saaaaaai:
Hey meiske!! geniet er nog even van! je hebt zoveel coole mooie en indrukwekkkende dingen gezien en meegemaakt. Dat neemt niemand je af;)
cool hoor!! echt tof:D
kus je leukste klasgenootje:P -
28 Mei 2009 - 21:06
Atteke:
Nou en ik ben ook super trots op jullie!! Heel veel plezier in Maleisie! Geniet ervan, nu het nog kan!!
Groetjes ook aan Lara -
28 Mei 2009 - 23:38
Maik:
Koala Loempoerrr erbij. -
02 Juni 2009 - 06:49
Jetty (sikke):
Wat een paradijsje zo op het strand. Pak mee die laatste tijd! Maar aangezien het avontuur nu wel in je bloed zit, zullen we vast wel weer eens je mooie reisverslagen kunnen lezen. En voor je reis terug naar huis wens ik je alvast een hele fijne and safe trip home!!
respect meid!!
groetjes van ons -
02 Juni 2009 - 07:29
Jolanda:
Hey linnie!
Maleisie! het houdt maar niet op voor jou he! geniet van je laatste 2 weekjes en kom in 1 deel terug he!!!!
(K) -
06 Juni 2009 - 13:30
Lara (coby):
naaaaaaaaaaaaauw wat een mooi verhaal! ik heb het eindelijk kunnen lezen!!! ja niet alleen geestelijk gegroeid maar ik durf nu wel weer op de weegschaal te staan!! en wat zijn we bruuuuuuin. nou, ik wacht op je volgende!!!!!! TUUTXXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
